پرسش :

«حسین منّی و أنا من حسین» منظور از جملة دوّم چیست؟

پاسخ :

پیامبر بزرگوار اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ طبق این حدیث (که شیعه و سنی آن را نقل کردند) فرمود: حسین از من است و من از حسین، از این که حسین از پیامبر است بحثی نیست چون که امام حسین ـ علیه السّلام ـ نوة آن حضرت است، امّا پیامبر از حسین است؛ منظورش این است که دین اسلام یک علّت مُحدثَه دارد که باعث به وجود آمدن آن است و آن علّت مُحدثه وجود مقدس پیامبر اسلام بود که خداوند به واسطة آن حضرت دین اسلام را به وجود آورد و گسترش داد، رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ مدت 23 سال برای دین جدیدی که آورده بود زحمات فراوانی کشیده و سختی‌های زیادی را تحمل نموده تا این که خداوند بعد از انتخاب امیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ به عنوان جانشین آن حضرت، آیه نازل کرد که «ألیوم أکملت لکم دینکم»[1] امروز دین شما را کامل کردم، علت دیگر دین اسلام علت مُبقیة آن است یعنی آنچه که باعث بقای دین اسلام شده، و آن علتّ مبقیه وجود مقدس امام حسین ـ علیه السّلام ـ است به این بیان که بعد از رحلت پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ انحرافات شروع شد، زمان اولی (ابوبکر) به خاطر جوّی که بر جامعه حاکم بود انحرافات کمتر بود و زمان دومی (عمر) بیشتر شد تا به دورة سومی (عثمان) رسید که انحراف و خلاف‌کاری‌ها به اوج خودش رسیده بود و حضرت علی ـ علیه السّلام ـ هم چند سالی که حکومت کردند، ‌افرادی مانند معاویه آن قدر کارشکنی کردند و جنگهایی را بر آن حضرت تحمیل کردند که آن حضرت نتوانست همة آن انحرافها را برطرف کند تا رسید به زمان امام حسین ـ علیه السّلام ـ و حضرت در یک موقعیت از زمان قرار گرفت که باقی ماندن و از بین رفتن دین اسلام وابستة به ایشان بود، و خود آن حضرت هنگامی که پیشنهاد شد با یزید بیعت کند و حکومت آن خبیث را به رسمیت بشناسد،فرمودند: «علی الأسلام السلام إذ قد بلیت الامّة براع مثل یزید»[2] وقتی که جامعه مبتلا شود به زمامداری مانند یزید، دیگر باید با دین اسلام خداحافظی کرد و فاتحة آن را خواند،‌چون که یزید کسی بود که به هیچ یک از مقررات دینی و اخلاقی پایبند نبود و علناً کارهای خلاف شرع را انجام می‌داد،‌اصلاً هیچ اعتقادی به خدا و پیغمبر نداشت، لذا امام حسین ـ علیه السّلام ـ با مخالفت و قیام خونینی که نمود یزید و یزیدیان را رسوا کرد و ملتها را از خواب غفلت بیدار کرد.

خلاصه این که قیام امام حسین ـ علیه السّلام ـ باعث بقای دین پیامبر شد، لذا پیامبر فرمود: «أنا من حسین» من از حسین هستم یعنی بقاء دین و نام من وابسته به حرکت آن حضرت است.[3]

به امید پیروی اسلام و مسلمین در سرتاسر جهان با ظهور امام عصر ارواحنا فداه.

قال رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ : الحسن و الحسین ابنای من أحبّهما أحبّنی و من أحبّنی أحبّه الله و من أحبّه الله أدخله الجنّة، و من اَبغضهما أبغضنی و من أبغضنی أبغضه الله و من أبغضه الله أدخله النار»؛[4] پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمودند: حسین و حسن فرزندان من هستند کسی که آنها را دوست داشته باشد مرا دوست داشت و کسی که مرا دوست داشته باشد، خدا او را دوست دارد و کسی که خدا او را دوست داشته باشد او را وارد بهشت می‌کند، و کسی که با آنها دشمن باشد با من دشمن است و کسی که با من دشمن باشد خدا دشمن اوست و کسی که خدا دشمن او باشد اهل جهنم است.

منبع: www. Andisheqom.com

--------------------------------------------------------------------------------

[1] . مائده، 3.

[2] . معالم المدرستین، علامه عسکری،ج 3، ص 47، ناشر موسسه النعمان، بیروت، سال نشر 1410 هجری.

[3] . برای اطلاع بیشتر در این زمینه مراجعه شود به کتاب «درسی که حسین ـ علیه السّلام ـ به انسانها آموخت» نوشتة شهید هاشمی نژاد و کتاب حیات الامام الحسین، ج 1، ص 94، تألیف شیخ محمدباقر شریف القرشی، ناشر: الادب، نجف الاشرف، چ اوّل، سال 1394 هجری قمری.

[4] . مستدرک الحاکم، ج 3، ص 166، ناشر دار المعرفه بیروت، سال نشر 1404، کنز العمال، ج 12، ص 120، حدیث 34286، ناشر موسسه الرساله، بیروت. 

بسمه تعالی

من غلامی زغلامان توام یازهرا                

مستمندی به سرخوان توام یازهرا

اززمانی که به خودآمده ام فهمیدم

خاطرآشفته وحیران توام یازهرا

من دعا بودم ودرروزازل برلب تو

ذکری ازنیمه سوزان توام یازهرا

متولدشده عشق توام بی بی جان

آه پرورده دامان توام یازهرا

بیت الاحزان دلم شاهداشک حسرت

اشک آن دیده گریان توام یازهرا

بغض آن سینه مجروحم وازسوزدلت

شعله غربت جانان توام یازهرا

ازازل لطف توشدشامل حالم آری

تاابددرخوراحسان توام یازهرا

شدیهودی زنخ چادرت اسلام شناس

فخرم این بس که مسلمان توام یازهرا

ای یتیمان مدینه همه ازپخت توسیر

طالب لقمه ای ازنان توام یازهرا