پرسش :
«حسین منّی و أنا من حسین» منظور از جملة دوّم چیست؟
پاسخ :
پیامبر بزرگوار اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ طبق این حدیث (که شیعه و سنی آن را نقل کردند) فرمود: حسین از من است و من از حسین، از این که حسین از پیامبر است بحثی نیست چون که امام حسین ـ علیه السّلام ـ نوة آن حضرت است، امّا پیامبر از حسین است؛ منظورش این است که دین اسلام یک علّت مُحدثَه دارد که باعث به وجود آمدن آن است و آن علّت مُحدثه وجود مقدس پیامبر اسلام بود که خداوند به واسطة آن حضرت دین اسلام را به وجود آورد و گسترش داد، رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ مدت 23 سال برای دین جدیدی که آورده بود زحمات فراوانی کشیده و سختی‌های زیادی را تحمل نموده تا این که خداوند بعد از انتخاب امیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ به عنوان جانشین آن حضرت، آیه نازل کرد که «ألیوم أکملت لکم دینکم»[1] امروز دین شما را کامل کردم، علت دیگر دین اسلام علت مُبقیة آن است یعنی آنچه که باعث بقای دین اسلام شده، و آن علتّ مبقیه وجود مقدس امام حسین ـ علیه السّلام ـ است به این بیان که بعد از رحلت پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ انحرافات شروع شد، زمان اولی (ابوبکر) به خاطر جوّی که بر جامعه حاکم بود انحرافات کمتر بود و زمان دومی (عمر) بیشتر شد تا به دورة سومی (عثمان) رسید که انحراف و خلاف‌کاری‌ها به اوج خودش رسیده بود و حضرت علی ـ علیه السّلام ـ هم چند سالی که حکومت کردند، افرادی مانند معاویه آن قدر کارشکنی کردند و جنگهایی را بر آن حضرت تحمیل کردند که آن حضرت نتوانست همة آن انحرافها را برطرف کند تا رسید به زمان امام حسین ـ علیه السّلام ـ و حضرت در یک موقعیت از زمان قرار گرفت که باقی ماندن و از بین رفتن دین اسلام وابستة به ایشان بود، و خود آن حضرت هنگامی که پیشنهاد شد با یزید بیعت کند و حکومت آن خبیث را به رسمیت بشناسد،فرمودند: «علی الأسلام السلام إذ قد بلیت الامّة براع مثل یزید»[2] وقتی که جامعه مبتلا شود به زمامداری مانند یزید، دیگر باید با دین اسلام خداحافظی کرد و فاتحة آن را خواند،چون که یزید کسی بود که به هیچ یک از مقررات دینی و اخلاقی پایبند نبود و علناً کارهای خلاف شرع را انجام می‌داد،اصلاً هیچ اعتقادی به خدا و پیغمبر نداشت، لذا امام حسین ـ علیه السّلام ـ با مخالفت و قیام خونینی که نمود یزید و یزیدیان را رسوا کرد و ملتها را از خواب غفلت بیدار کرد.
خلاصه این که قیام امام حسین ـ علیه السّلام ـ باعث بقای دین پیامبر شد، لذا پیامبر فرمود: «أنا من حسین» من از حسین هستم یعنی بقاء دین و نام من وابسته به حرکت آن حضرت است.[3]
به امید پیروی اسلام و مسلمین در سرتاسر جهان با ظهور امام عصر ارواحنا فداه.
قال رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ : الحسن و الحسین ابنای من أحبّهما أحبّنی و من أحبّنی أحبّه الله و من أحبّه الله أدخله الجنّة، و من اَبغضهما أبغضنی و من أبغضنی أبغضه الله و من أبغضه الله أدخله النار»؛[4] پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمودند: حسین و حسن فرزندان من هستند کسی که آنها را دوست داشته باشد مرا دوست داشت و کسی که مرا دوست داشته باشد، خدا او را دوست دارد و کسی که خدا او را دوست داشته باشد او را وارد بهشت می‌کند، و کسی که با آنها دشمن باشد با من دشمن است و کسی که با من دشمن باشد خدا دشمن اوست و کسی که خدا دشمن او باشد اهل جهنم است.
منبع: www. Andisheqom.com
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . مائده، 3.
[2] . معالم المدرستین، علامه عسکری،ج 3، ص 47، ناشر موسسه النعمان، بیروت، سال نشر 1410 هجری.
[3] . برای اطلاع بیشتر در این زمینه مراجعه شود به کتاب «درسی که حسین ـ علیه السّلام ـ به انسانها آموخت» نوشتة شهید هاشمی نژاد و کتاب حیات الامام الحسین، ج 1، ص 94، تألیف شیخ محمدباقر شریف القرشی، ناشر: الادب، نجف الاشرف، چ اوّل، سال 1394 هجری قمری.
[4] . مستدرک الحاکم، ج 3، ص 166، ناشر دار المعرفه بیروت، سال نشر 1404، کنز العمال، ج 12، ص 120، حدیث 34286، ناشر موسسه الرساله، بیروت.
